Sobina Józef. Biuro audytorskie

WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 23 kwietnia 2002 r. sygn. akt K. 2/01. (Dz. U. z dnia 23 maja 2002 r.) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Mirosław Wyrzykowski - przewodniczący, Krzysztof Kolasiński - sprawozdawca, Janusz Niemcewicz, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, Jerzy Stępień, protokolant: Grażyna Szałygo, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2002 r. sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że:   1)   art. 51 i art. 52 w związku z art. 90e ust. 1 i 6 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 z późn. zm.) nie określając charakteru prawnego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, a tym samym nie wskazując procedury (karnej, cywilnej czy administracyjnej) i nie stanowiąc jej w zaskarżonej ustawie, wedle której Fundusz nakłada na podmioty zobowiązane do zawarcia obowiązkowej umowy ubezpieczenia - opłaty karne za niezawarcie tej umowy, egzekwując ją własnym tytułem wykonawczym w trybie egzekucji administracyjnej, pozbawiając tym samym podmiot, na który została nałożona taka opłata karna, z możliwości korzystania z procesowo określonych środków odwoławczych przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego - są niezgodne z art. 2, art. 7 i art. 78 Konstytucji RP, nie zapewniają bowiem należytych gwarancji proceduralnych,   2)   art. 90e ust. 1 i 1a ustawy wskazanej w pkt 1 - nie dokonując zróżnicowania wysokości opłaty karnej wedle faktycznego zawinienia osoby zobowiązanej do zawarcia obowiązkowej umowy ubezpieczenia, przewidując taką samą opłatę karną dla podmiotów, które nie zawarły umowy, jak i dla podmiotów, które opóźniły się w zawarciu umowy choćby o 1 dzień - narusza zasadę sprawiedliwości społecznej, o której stanowi art. 2...